Wekenlang sliepen we slecht. Want de brouwinstallatie was onderweg.
En zou die wel binnen kunnen?
Door 2 poorten moet die namelijk. En de 2e poort is niet zo hoog. Onze leverancier zei voortdurend ‘no problem Bart, no problem’. Ze zou ervoor zorgen dat de installatie eronder door kon.
Tot Bart naar de BrauBeviale in Nuremberg ging waar een stukje tentoon stond gesteld.
Fier als een gieter is hij!
En ook een beetje ongerust, want toch wel erg hoog hoor… Maar Betty zegt ‘no problem Bart, you can take the motor out”.
Een week later zou dit deel van de BrauBeviale naar Kessel-Lo komen. Maar welke dag en hoe laat konden ze niet exact zeggen. Ze zouden ons een uurtje vooraf bellen. We konden niet anders dan op de goodwill van de buren rekenen om parkingplaats te voorzien en hulp in paraatheid te zetten. Bart gaat nog snel 2 transpaletten huren want dat is toch handig. Zo’n vorklifttruck kan zeker niet door de 2e poort.
En dan is het tijd voor een staaltje crisismanagement.
Ine is de loodgieters aan het helpen als er een mega-truck voor de deur stopt. Whattttt? Waar is dat uurtje vooraf bellen naartoe?
- Bart zet net de transpaletten op de remorque en heeft zeker nog 30 minuten nodig om eraan te komen
- de hulp die paraat staat wordt snel uit bed gebeld met een jetlag en heeft ook nog 30 minuten nodig
- de brave chauffeur zegt vrolijk dat de installatie zeker niet door de 2e poort geraakt
- de loodgieters veranderen in klusjesmannen en bekijken hoe ze de 2e poort kunnen afbreken
- de timmerman wordt opgebeld en gevraagd alles te laten vallen om de 2e poort te komen afbreken en later weer op te bouwen
En een half uurtje later staat een heel team instructies te geven, van uitladen die handel, tot millimeter bijsturing om door de 1e poort te geraken tot verkeer omleiden omdat er een brouwerij op straat rijdt.
Pheww, een uur later ademen we weer.
(Met ontzettende dank aan de geduldige chauffeur, onze Amerikaanse vrienden van Pooles Island Brewing Company die net op bezoek waren, de broers van G&D bvba die weer achter de gasleiding konden kruipen en Manu van Manu-Projects die onze 2e poort weer zal fixen.)
Maar laat het duidelijk zijn. Als Betty ‘no problem Bart’ zegt bedoelt ze ‘no, Bart’!
Het ging hier zelfs niet over een paar centimeter te hoog. Elke tank is zeker 50cm hoger dan gevraagd….
Een week later zou deel 2 komen. Ook hier weten we niet wanneer exact de transporteur eraan komt. En ja, hij heeft wel 4x bevestigd dat ze zouden bellen bij vertrek. Maar nu ligt de 2e poort eruit dus de vorklifttruck zal binnen kunnen. We slapen een beetje beter.
En dan horen we dat we bij de gelukkigen zijn voor e-scanning en fysieke scanning van onze container in de haven van Antwerpen. Boem! Daar mag je voor betalen. En lap, we krijgen telefoon, want er zitten ook kabels bij en een soort verwarmingselement enzo, en dat hoort toch niet bij een brouwerij….? Zeg pipo, houdt u eens met dienen drugs bezig in plaats van de kleine ondernemer te pesten met extra controle-uren! €500 kwijt omdat we het (on-)gelukkige lot wonnen. Grrrrr!
En nee, ze hebben ons alweer niet gebeld. En deze keer was de chauffeur minder geduldig want hij zou de tanks zeker niet uit zijn truck krijgen. Zeggen dat het vorige week wel lukte en dat we de straat niet breder kon maken leek hij niet te verstaan. Ine ken haar plaats en is dan maar weer het verkeer gaan regelen in de druilerige regen. Ondertussen zag ze wel netjes de tanks 1 voor 1 voorzichtig uit de truck tevoorschijn komen en voorzichtig binnen gereden worden.
Et voila;
KEIhard bedankt aan de geduldige buren en alle geweldige hulp!
En nu is’t wachten op Fluvius die ons nog drijfkracht gaat leveren. En daarna kan alles aan elkaar geinstalleerd worden. En daarna moet alles geijkt worden. En daarna moet accijnzen komen controleren. En daarna moeten we wachten op de brouwvergunnig. En DAARNA kunnen we brouwen. En daarna moogt ge ene komen drinken. Schol!
brouwerij de Coureur 